Przegląd najpopularniejszych i najefektywniejszych metod lipolizy niechirurgicznej: praktyczne porady lekarza-kosmetologa — TOTIS

Zabieg lipolizy jest jednym z najskuteczniejszych zabiegów współczesnej medycyny estetycznej stosowanym w celu redukcji miejscowych nagromadzeń tkanki tłuszczowej. Lipoliza jest alternatywą dla liposukcji. Nie wymaga długiej rehabilitacji, nie pozostawia blizn i nie wywołuje niepożądanych reakcji organizmu. Anna Tsebrovskaya, praktykujący lekarz kosmetolog, stomatolog, prowadząca indywidualne i grupowe programy szkoleniowe z zakresu mezoterapii, biorewitalizacji, wolumetrii i leczenia botuliną, ekspert TOTIS, opowiada o szczegółach zabiegu, jego odmianach i podejściu kompleksowym w oparciu o swoje doświadczenie praktyczne.

Czym jest lipoliza? Cel zabiegu i jego rodzaje

Lipoliza to zawsze aktualny temat wśród kosmetologów. Nieustannie prowadzone badania i zbierane doświadczenia pozwalają na wzrost wpływu na kształt tego procesu. Spróbujmy omówić szczegóły poszczególnych metod. Efekt końcowy zależy właśnie od zrozumienia sposobu ich działania i umiejętności dokonania właściwego wyboru.

Lipoliza to proces rozpadu lipidów (tłuszczów), zaś lipogeneza to proces syntezy lipidów. Gdy równowaga pomiędzy tymi procesami zostaje naruszona, mówimy o panikulopatii (cellulicie). Termin pochodzi od łacińskiego słowa panniculusadipopus („podskórna tkanka tłuszczowa”) i greckiego pathos („cierpienie, choroba”). Istnieje kilka rodzajów lipolizy, a każdy z nich wymaga zrozumienia swojej specyfiki i umiejętnego przeprowadzenia zabiegu.

Najbardziej rozpowszechnionymi rodzajami lipolizy są:

• lipoliza iniekcyjna;
• lipoliza laserowa;
• lipoliza ultradźwiękowa;
• lipoliza radiofrekwencyjna;
• lipoliza enzymatyczna.

W przypadku obrzękowej formy panikulopatii (cellulitu) najlepszym wyborem będą środki drenujące i stabilizujące naczynia włosowate, zawierające takie składniki, jak nostrzyk lekarski (łac. Melilotus officinalis), wąkrotka azjatycka, morszczyn pęcherzykowaty, karczoch, rutozyd, bluszcz zwyczajny. Z tym zadaniem w pełni radzi sobie preparat Lipotrofin marki Simildiet.  Lipotrofin eliminuje obrzęki, wspomaga mikrokrążenie, stymuluje odpływ limfy i wzmacnia ściany naczyń włosowatych.  Produkt ten jest przeznaczony do stosowania zarówno na twarz, jak i na ciało.

W przypadku mieszanej formy panikulopatii (cellulitu) należy wybrać lipolityki pośrednie. Należą do nich kofeina, zielona herbata, L-karnityna. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrym wyborem w takich sytuacjach jest preparat Metabolites marki Simildiet. Metabolites działa doskonale w przypadku lipolizy ciała (a w szczególności brzucha), ponadto jest bezpieczny dla cery twarzy (np. w przypadku korekty w strefie podbródka).

Jeśli u pacjenta występuje zwłóknieniowa postać panikulopatii, w pierwszej kolejności należy wybrać środki rozwłókniające - stosowanie innych preparatów lipolitycznych byłoby w tym przypadku bezcelowe i nieskuteczne.  Takimi środkami są fosfatydylocholina (lecytyna) oraz deoksycholan sodu.

Aby osiągnąć trwałe i szybsze rezultaty równolegle do zabiegów przepisuję swoim pacjentom suplementy diety, które znacząco zwiększają skuteczność lipolizy. W zależności od dolegliwości przepisuję następujące środki:

 

• Vacirton marki Simildiet - połączenie ekstraktów roślinnych i kluczowych witamin, niezbędnych podczas leczenia żylaków i zakrzepowego zapalenia żył. Preparat poprawia krążenie krwi i odpływ limfy, wzmacnia naczynia krwionośne i poprawia metabolizm w narządach i tkankach;
• K-linfo marki Simildiet - suplement diety poprawiający metabolizm i zapobiegający obrzękom. Pomaga w regulacji poziomu płynu tkankowego;
• Lipotrofin marki Simildiet - kombinacja ekstraktów roślinnych poprawiająca krążenie krwi i limfy. Usprawnia także mikrokrążenie i odpływ limfy, przyśpiesza usuwanie nadmiaru płynów z organizmu;
• Metabol marki Simildiet - suplement diety przyśpieszający metabolizm. Zapobiega odkładaniu się złogów tłuszczu poprzez stymulowanie komórek mięśniowych do spalania tłuszczu jako źródła energii. Pobudza termogenezę (proces wytwarzania ciepła), przyśpiesza proces rozpadu tłuszczu, zwiększa ilość uwalnianej energii.

 

A co ze sprzętowymi technikami lipolizy?

Przyjrzyjmy się im i ich cechom:

• Lipoliza ultradźwiękowa - nieinwazyjna metoda oparta na wykorzystaniu zogniskowanych fal ultradźwiękowych do niszczenia powłoki komórek tłuszczowych. Po zniszczeniu powłoki tłuszcz jest uwalniany i wydalany poprzez wątrobę.  Metoda ta jest skuteczna podczas usuwania niewielkich pokładów tkanki tłuszczowej. Do najskuteczniejszych narzędzi wykorzystywanych przy tej metodzie należą Hifu, Altera, Exelis i Ultraformer 3;
• Lipoliza radiofrekwencyjna (RF) - polega na zastosowaniu krótkich impulsów o częstotliwości fal radiowych, które podgrzewają podskórną tkankę tłuszczową, co stymuluje lipolizę. Jednym z najpopularniejszych urządzeń do tego rodzaju zabiegu jest Scarlett. Lipoliza RF podobnie jak lipoliza ultradźwiękowa stymuluje wytwarzanie kolagenu, co poprawia stan cery.
• Lipoliza laserowa - najskuteczniejsza, ale zarazem najbardziej niebezpieczna z wymienionych metod zabiegów odchudzających. Istnieje ryzyko wystąpienia martwicy skóry, gdyż ta metoda polega przede wszystkim na intensywnym rozgrzaniu tkanki tłuszczowej.  Uruchamia to proces rozkładu tłuszczów na glicerol i kwasy tłuszczowe, który jest naturalny, ale przebiega w nasilony sposób.  Rehabilitacja po zabiegu jest krótka, ale może być nieco dłuższa, niż w przypadku zastosowania wymienionych wcześniej metod. Istnieją różne określenia lipolizy laserowej: lipoliza laserowa diodowa, lipoliza zimnym laserem, lipoliza diodowa, diodowa lipoliza zimnym laserem.

Przeciwwskazania i ograniczenia do wykonania zabiegu:

• ciąża i laktacja;
• uszkodzenia skóry w obszarze, w którym jest wykonywany zabieg;
• choroby autoimmunologiczne;
• cukrzyca;
• kamica żółciowa;
• zapalenie wątroby;
• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• gorączka;
• choroby onkologiczne;
• opryszczka w zaostrzonej postaci, choroby naczyń krwionośnych (zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył);
• zaburzenia psychiczne;
• obecność rozruszników serca, protez, implantów;
• ostre choroby zakaźne, ostre lub przewlekłe choroby skórne;
• choroby wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki.